Μια νέα μητέρα διαπιστώνει ότι η ανατροφή παιδιών
σε συνθήκες κοινωνικής πίεσης και αδιάκοπων «καλοπροαίρετων» οδηγιών
καταλήγει να είναι μια επίπονη, εντατική και μοναχική εργασία.
Μόνο εκείνη το βιώνει έτσι; Είναι κακή μητέρα;
Γιατί η γυναίκα για να είναι «ολοκληρωμένη» πρέπει να κάνει παιδιά;
Κατά πόσο το αφήγημα περί οικογενειακής ευτυχίας
που σερβίρεται στους νέους είναι αληθινό;
Και τί συμβαίνει τέλος πάντων με τους άντρες;