Ένας φόνος; Πόσοι δολοφόνοι; Υπάρχει κάποιος αθώος; Τι μπορεί να συμβεί όταν βρεθούν εγκλωβισμένοι σ ένα σπίτι οι συγγενείς του δολοφονημένου θύματος;

Αν όλες είναι γυναίκες; 

Κι αν ο δολοφόνος ακόμα κυκλοφορεί ανάμεσά τους; Υπάρχει γυναίκα χωρίς μυστικά ; Υπάρχει άντρας έμπιστος;

Όλοι φταίμε......

Ένας φόνος; Πόσοι δολοφόνοι; Υπάρχει κάποιος αθώος; Τι μπορεί να συμβεί όταν βρεθούν εγκλωβισμένοι σ ένα σπίτι οι συγγενείς του δολοφονημένου θύματος;

Αν όλες είναι γυναίκες; 

Κι αν ο δολοφόνος ακόμα κυκλοφορεί ανάμεσά τους; Υπάρχει γυναίκα χωρίς μυστικά ; Υπάρχει άντρας έμπιστος;

Όλοι φταίμε......

Ένας φόνος; Πόσοι δολοφόνοι; Υπάρχει κάποιος αθώος; Τι μπορεί να συμβεί όταν βρεθούν εγκλωβισμένοι σ ένα σπίτι οι συγγενείς του δολοφονημένου θύματος;

Αν όλες είναι γυναίκες; 

Κι αν ο δολοφόνος ακόμα κυκλοφορεί ανάμεσά τους; Υπάρχει γυναίκα χωρίς μυστικά ; Υπάρχει άντρας έμπιστος;

Όλοι φταίμε......

Ένας φόνος; Πόσοι δολοφόνοι; Υπάρχει κάποιος αθώος; Τι μπορεί να συμβεί όταν βρεθούν εγκλωβισμένοι σ ένα σπίτι οι συγγενείς του δολοφονημένου θύματος;

Αν όλες είναι γυναίκες; 

Κι αν ο δολοφόνος ακόμα κυκλοφορεί ανάμεσά τους; Υπάρχει γυναίκα χωρίς μυστικά ; Υπάρχει άντρας έμπιστος;

Όλοι φταίμε......

Ένας φόνος; Πόσοι δολοφόνοι; Υπάρχει κάποιος αθώος; Τι μπορεί να συμβεί όταν βρεθούν εγκλωβισμένοι σ ένα σπίτι οι συγγενείς του δολοφονημένου θύματος;

Αν όλες είναι γυναίκες; 

Κι αν ο δολοφόνος ακόμα κυκλοφορεί ανάμεσά τους; Υπάρχει γυναίκα χωρίς μυστικά ; Υπάρχει άντρας έμπιστος;

Όλοι φταίμε......

Ένας φόνος; Πόσοι δολοφόνοι; Υπάρχει κάποιος αθώος; Τι μπορεί να συμβεί όταν βρεθούν εγκλωβισμένοι σ ένα σπίτι οι συγγενείς του δολοφονημένου θύματος;

Αν όλες είναι γυναίκες; 

Κι αν ο δολοφόνος ακόμα κυκλοφορεί ανάμεσά τους; Υπάρχει γυναίκα χωρίς μυστικά ; Υπάρχει άντρας έμπιστος;

Όλοι φταίμε......

Ο Σίλας Σεραφείμ ήταν ο πρώτος κωμικός, του πρώτου line up, της πρώτης παράστασης stand-up comedy που έγινε ποτέ στην Ελλάδα!
Έκτοτε και μετά από 30 χρόνια «στανταπικής» παρουσίας, είναι πάλι εδώ με τη νέα του παράσταση με τίτλο «ΔΕΝ ΚΡΙΝΩ», για να περάσει απ’ τη Λυδία λίθο της σάτιρας και του ορθολογισμού, το Woke, την Διαφορετικότητα και τη Συμπερίληψη, το Cultural Appropriation και το Cancel Culture, την Ισλαμοφοβία και το χιτζάμπ, το Ρεμπέτικο και την Τραπ, την κακοποίηση και τη βία κατά των γυναικών, τη τοξική αρρενωπότητα και τον ΜεγΑλέξανδρο.

Η Ντροπή, το stand up comedy υπερθέαμα με τον Αλέξανδρο Χαριζάνη και τον Κώστα Κρύο, έφτασε στην Πάτρα. 

Μια παράσταση γεμάτη χαοτικές αφηγήσεις, σκοτεινές ιστορίες, αυτοσχεδιασμό, μουσική κωμωδία και θα τελειώνει με ένα πανηγυρικό battle λογοπαιγνίων.

Οι «ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ», η νέα stand up comedy παράσταση της Ήρας Κατσούδα  είναι ταυτόχρονα η πιο ώριμη και η πιο ανώριμη δουλειά της, όπως δηλώνει η ίδια περήφανα. 

Αν και η ομορφιά είναι κάτι το υποκειμενικό, για την ίδια, οι σκέψεις που ξετυλίγει στην παράσταση είναι πανέμορφες και είναι αυτές που την κάνουν να μπορεί να επιβιώσει μέσα στην άχαρη πραγματικότητα.

Πού πάει το μυαλό όταν το αφήνεις να τρέξει;
Από πότε χρονολογείται το slut-shaming;
Τι κάνει το ψάρεμα να είναι το πιο συναρπαστικό hobby του κόσμου;
Τι θα σκεφτούν για μας οι εξωγήινοι αν μας επισκεφτούν;
Γιατί είναι τόσο αντιφατικές οι ανθρώπινες σχέσεις;

Αν και εσείς έχετε βαρεθεί να σκέφτεστε τα ίδια και τα ίδια, τότε είστε στο κατάλληλο μέρος! 
(Όχι ακόμα δηλαδή, θα είστε στο κατάλληλο μέρος όταν πάτε στην παράσταση).

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Το θέατρο act παρουσιάζει τον μονόλογο «Διαστάσεις».

Ένα κείμενο – μανιφέστο για τον σύγχρονο άνθρωπο και τον παράλογο κόσμο. Έχει στοιχεία αυτοβιογραφικά, χωρίς να είναι αυτοαναφορικό. Μια γυναίκα μπαίνει σ’ ένα χώρο να συναντήσει και να ταρακουνήσει ένα πρόσωπο, περιδιαβαίνοντας στις «ηλικίες», τις διαστάσεις της ύπαρξης, την παιδικότητα, την φαντασία, το όνειρο και την πραγματικότητα. Ένας άνθρωπος που παλεύει να κρατήσει κάτι τις ζωντανό,  μες σ’ ένα κόσμο που παραπαίει . Εδώ το προσωπικό συναντιέται με το συλλογικό, η γυναίκα αυτή με όλους. Και καθώς το κοινό, γίνεται ένα πρόσωπο, ερχόμαστε στο σήμερα και κοιταζόμαστε όλοι μαζί σε έναν ραγισμένο καθρέφτη. Είμαστε σε εγρήγορση ώστε να μη μας κατακόψουν τα κομμάτια του, όταν σπάσει;  Γιατί  μοιάζει ότι θα σπάσει. Ποια η πορεία του κόσμου, αν αποφύγουμε αυτό το καθρέφτισμα; Ποιο το αύριο της ανθρωπότητας; Το δικό μου, το δικό σου, των παιδιών μας; Η αγωνία της κραυγή! Πώς θα την δεχτούμε; Πόσο αλύγιστοι θα παραμείνουμε, πόσο σκληροί;

Το θέατρο act παρουσιάζει τον μονόλογο «Διαστάσεις».

Ένα κείμενο – μανιφέστο για τον σύγχρονο άνθρωπο και τον παράλογο κόσμο. Έχει στοιχεία αυτοβιογραφικά, χωρίς να είναι αυτοαναφορικό. Μια γυναίκα μπαίνει σ’ ένα χώρο να συναντήσει και να ταρακουνήσει ένα πρόσωπο, περιδιαβαίνοντας στις «ηλικίες», τις διαστάσεις της ύπαρξης, την παιδικότητα, την φαντασία, το όνειρο και την πραγματικότητα. Ένας άνθρωπος που παλεύει να κρατήσει κάτι τις ζωντανό,  μες σ’ ένα κόσμο που παραπαίει . Εδώ το προσωπικό συναντιέται με το συλλογικό, η γυναίκα αυτή με όλους. Και καθώς το κοινό, γίνεται ένα πρόσωπο, ερχόμαστε στο σήμερα και κοιταζόμαστε όλοι μαζί σε έναν ραγισμένο καθρέφτη. Είμαστε σε εγρήγορση ώστε να μη μας κατακόψουν τα κομμάτια του, όταν σπάσει;  Γιατί  μοιάζει ότι θα σπάσει. Ποια η πορεία του κόσμου, αν αποφύγουμε αυτό το καθρέφτισμα; Ποιο το αύριο της ανθρωπότητας; Το δικό μου, το δικό σου, των παιδιών μας; Η αγωνία της κραυγή! Πώς θα την δεχτούμε; Πόσο αλύγιστοι θα παραμείνουμε, πόσο σκληροί;

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Ο Δημήτρης Δημόπουλος περιοδεύει και μονολογεί «Καμένος στη μετάφραση»... 

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί βλέπετε τόσα λάθη στους υποτίτλους; Γιατί ακούτε διάφορες κοτσάνες στις μεταγλωττίσεις; Και τέλος πάντων, ποιος αποφασίζει για τις αποδόσεις τίτλων στα ελληνικά που καμία σχέση δεν έχουν με το πρωτότυπο; Ο Δημήτρης Δημόπουλος αποφασίζει να ξεσπαθώσει και να αποκαλύψει τα πάντα από τη μακρά εμπειρία του στον υπότιτλο, τη μεταγλώττιση και τη μετάφραση στο μουσικό θέατρο. Ένας πρωτότυπος σταντ-απ μονόλογος που το γκουκγλ-τρανσλέιτ απέδωσε ως «όρθιο μονόλογο»…

Η παράσταση τελεί υπό την αιγίδα της Σκέπης Πολιτισμού Ιδρύματος Δημήτρη Δημόπουλου (ΣΚΠΙΔΔ).

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Ο Γιαννούλης Χαλεπάς υπήρξε ένας απ’ τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες, έργα του οποίου θαυμάζονται και αποτελούν, παγκοσμίως, αντικείμενο μελέτης μέχρι και σήμερα. Η ζωή του... απλά μυθιστορηματική. Σαν βγαλμένη απο ταινία τρόμου, μα με με happy ending.

Τα πρώτα χρόνια στην Τήνο, οι σπουδές στο εξωτερικό, τα δημιουργικά χρόνια στην Αθήνα του 1800, οι βραβεύσεις, η παγκόσμια αναγνώριση... μα και ο εγκλεισμός στο ψυχιατρείο της Κέρκυρας για 14 χρόνια, η απομόνωση και η αυστηρή επίβλεψη της μητέρας του, ο μεγάλος του έρωτας που έμελε να χαράξει όλη του τη ζωή... μοναξιά... πόνος... στέρηση ... μερικές απ τις λέξεις που συνθέτουν τη ζωή του ανθρώπου αυτού.

Με εφαλτήριο το κελί του, στο ψυχιατρείο της Κέρκυρας, η παράσταση του έργου του Άγγελου Ανδρεόπουλου, σε σκηνοθεσια Αλέξανδρου Λιακόπουλου, μας ταξιδεύει σε όλους τους σημαντικούς σταθμούς της ζωής του Ιωάννη ή... Γιαννούλη ( όπως τον αποκαλούσε χαιδευτικά η μητέρα του) και μας δίνει το μέγεθος της ευφυίας αλλά και του πόνου, τόσο του ίδιου όσο και όλων των καλλιτεχνών που, ανα τους αιώνες, χαρακτηρίστηκαν Σαλεμένοι ( Σαλοί ) αλλά παρέμειναν και παραμένουν χαραγμένοι στη συνείδηση και τη μνήμη μας.

Ο Γιαννούλης Χαλεπάς υπήρξε ένας απ’ τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες, έργα του οποίου θαυμάζονται και αποτελούν, παγκοσμίως, αντικείμενο μελέτης μέχρι και σήμερα. Η ζωή του... απλά μυθιστορηματική. Σαν βγαλμένη απο ταινία τρόμου, μα με με happy ending.

Τα πρώτα χρόνια στην Τήνο, οι σπουδές στο εξωτερικό, τα δημιουργικά χρόνια στην Αθήνα του 1800, οι βραβεύσεις, η παγκόσμια αναγνώριση... μα και ο εγκλεισμός στο ψυχιατρείο της Κέρκυρας για 14 χρόνια, η απομόνωση και η αυστηρή επίβλεψη της μητέρας του, ο μεγάλος του έρωτας που έμελε να χαράξει όλη του τη ζωή... μοναξιά... πόνος... στέρηση ... μερικές απ τις λέξεις που συνθέτουν τη ζωή του ανθρώπου αυτού.

Με εφαλτήριο το κελί του, στο ψυχιατρείο της Κέρκυρας, η παράσταση του έργου του Άγγελου Ανδρεόπουλου, σε σκηνοθεσια Αλέξανδρου Λιακόπουλου, μας ταξιδεύει σε όλους τους σημαντικούς σταθμούς της ζωής του Ιωάννη ή... Γιαννούλη ( όπως τον αποκαλούσε χαιδευτικά η μητέρα του) και μας δίνει το μέγεθος της ευφυίας αλλά και του πόνου, τόσο του ίδιου όσο και όλων των καλλιτεχνών που, ανα τους αιώνες, χαρακτηρίστηκαν Σαλεμένοι ( Σαλοί ) αλλά παρέμειναν και παραμένουν χαραγμένοι στη συνείδηση και τη μνήμη μας.

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Το Γλυκό και άλλες ιστορίες δίπλα στη θάλασσα

του Τηλέμαχου Τσαρδάκα,

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Άρτεμις Γρύμπλα

με τους:

Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Ντίνο Ποντικόπουλο,

Αγγέλικα Σταυροπούλου, Παλαιολόγο Χαλίδα.

Τέσσερις γλυκόπικρες ιστορίες δίπλα στην θάλασσα για ανθρώπους που φαινομενικά δεν τους συνδέει τίποτα.

Η αισθητηριακή μνήμη ξεκινά με μια κουταλιά γλυκό. Μια κουταλιά γλυκό, μπορεί να μας ταξιδεύσει ακαριαία, στο παρελθόν ή κάπου, σ’ ένα σκοτεινό κομμάτι της φαντασίας μας. Η ανάμνηση της γλυκιάς γεύσης αποθηκεύεται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του εγκεφάλου που αποθηκεύεται και η ανάμνηση της αγάπης. Έτσι, με εφαλτήριο την αφυπνισμένη από τη ζάχαρη μνήμη, οι ιστορίες της παράστασης βρίσκουν ένα κοινό μέρος, έναν κοινό τόπο, την αγάπη.

Τέσσερις ιστορίες ξετυλίγονται γύρω από ένα τραπέζι με γλυκά, με αφορμή την γεύση και τις μνήμες που κουβαλάει. Οι φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες των ηρώων, μπλέκονται με τις μυρωδιές από το πορτοκάλι, το μανταρίνι και την μαστίχα, και χτίζουν μέσα στο κέντρο της Πάτρας, μια άγρια παραλία. Με κάθε μπουκιά, οι ήρωές μας, ανακαλύπτουν ότι, τελικά, τους συνδέουν πολλά: η πολύ συγκεκριμένη γεωγραφία μιας παραλίας, ένας βαθύτατος και Ελληνικότατος κόμπος στο λαιμό, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου και η σιγουριά ότι, αν κάποιες επιλογές που κάναμε ήταν ελάχιστα διαφορετικές, η ζωή μας τώρα θα ήταν αλλιώς και ίσως να ήμασταν ευτυχισμένοι. 

Ανάμεσα σε ατελείωτα πολύχρωμα γλυκά, σε κάποιο νησί του Αιγαίου, δίπλα στη θάλασσα, ξεκινούν οι ιστορίες τους. Μία σερβιτόρα αποφασίζει να κάνει μια τρέλα: να παρακολουθήσει κρυφά έναν άγνωστο που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Μία γυναίκα ανοίγεται για πρώτη φορά με τόση ειλικρίνεια στον άντρα της. Ένας μοναχικός νεαρός στήνει αυτί και αφουγκράζεται την παράξενη κολυμβήτρια που κολυμπάει κάθε νύχτα στη σκοτεινή θάλασσα. Ένας ανήσυχος στρατιωτικός ερευνά την ιστορία μίας σπάνιας φωτογραφίας που συνδέει την επιστράτευση του 1974 με την κεντρική ταβέρνα του νησιού. Πως μπλέκονται όλα πάνω από ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά; Πως ελαφραίνει η καρδιά των ανθρώπων όταν μοιράζονται το φαγητό και τα μυστικά τους.

Ο Στέλιος Ανατολίτης, ένας από τους πιο πρωτοποριακούς και ιδιαίτερους κωμικούς της Ελλάδας, επιστρέφει για τέταρτη φορά με μια παράσταση ενάντια στον παραλογισμό της καθημερινότητας. Μια παράσταση αφιερωμένη στις γενιές που βρίσκονται μόνιμα σε πόλεμο χωρίς να έχουν συμμετάσχει ποτέ σε κανέναν. Μια παράσταση ενάντια σε κάθε τι που φαντάζει ως ατελείωτο αδιέξοδο, σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο.